Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana

jakubcjusz

@Maciej napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Wręcz przeciwnie. Z samolotu jasno widać, szczególnie w podczerwieni, że powierzchnia ziemi jest płaska. Obejrzyj filmy Jolana,

A wiesz co? Wziąłem sobie to słynne zdjęcie Tolana, ścisnąłem w programie do edycji zdjęć i !UWAGA! widać zakrzywienie I co teraz? W jaki sposób będziesz przekonywał sam siebie, że tego zakrzywienia tam nie ma?

Maciej

@jakubcjusz W ogóle nie będę „przekonywał samego siebie, że zakrzywienia nie ma”. Bo zakrzywienie JEST.
Po drugie zakrzywienie (widocznego horyzontu) nie ma żadnego rozstrzygającego znaczenia w kwestii kształtu powierzchni ziemi.
Po trzecie: nie trzeba było „ściskać”, bo i bez ściskania widać, że JEST zakrzywienie.

jakubcjusz

@Maciej napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Po drugie zakrzywienie (widocznego horyzontu) nie ma żadnego rozstrzygającego znaczenia w kwestii kształtu powierzchni ziemi.

No tak, zapomniałem. Jedyne co jest rozstrzygające w kwestii kształtu ziemi, to Twoje obserwacje Te są zawsze poprawne, nigdy się nie mylisz i nikt nie widzi tego co Ty

M N

@Maciej "Co Ty nie powiesz? Skąd wiesz po jakiej trasie leciał samolot?" A wiesz, idioto, co to jest np. flightradar24.com ?
"Druga kwestia: skąd wiesz jaki jest wpływ prądów powietrza (by znać jaki dystans rzeczywiście przeleciał samolot)?" - pytanie powyżej, oszuście
"Obejrzyj filmy Jolana, w których dokonuje pomiarów fotogrametrycznych." - oraz odpowiedzi z listy "jtolan debunked".
"Z samolotu jasno widać, szczególnie w podczerwieni, że powierzchnia ziemi jest płaska" - jakubcjusz już ci udowodnił, że to kłamstwo. A jak ci mało: https://www.youtube.com/watch?v=SGGYYqDDfRI . Do 4:08 nagrywane kamerą bez "rybiego oka", co widać po kształcie stanowiska startowego, odłączonych boosterów i OKRĄGŁEJ flarze słonecznej. Porównaj sobie PO 4:08.
"To są Twoje urojenia." - jeszcze raz w takim razie: wpisz w YT "jtolan debunked" i cierpliwie przeglądaj wyniki, oszuście .
"Na "kuli ziemskiej" Morze Korteza w ogóle nie może być widoczne. " Znowu, zakłamana gnido: wskaż konkretnie gdzie stwierdziłem, że POWINNO być widoczne. Teraz zaś, stwierdzam kategorycznie, że na magicznym płaskim naleśniku z refrakcją uginającą światło w kierunku gęstszego ośrodka - tak jak to potwierdzają nawet najprostsze doświadczenia i pomiary, (mctoon.net/refraction, matole - co najmniej płn. kraniec Zat. Kalifornijskiej POWINIEN być widoczny.
Odnośnie San Luis Rio - na moim pierwszym screenie na lewo od zaznaczonej przybliżonej lokalizacji jest wyraźnie widoczna ciemniejsza przerwa pomiędzy jaśniejszymi wydmami. Na drugim moim screenie o wiele słabiej ją widać, ale nadal jest zauważalna. Porównaj sobie mapy satelitarne... albo widok pod odpowiednim kątem w Google Earth, idioto.
"Zatem: za San Luis Rio nic już nie może być widoczne. Ani "grube", ani "chude", ale nic. Dotarło?" - naucz się czytać ze zrozumieniem, kretynie. Dotarło? I może sprawdź sobie jeszcze znaczenie słowa "zanieczyszczenia'.
P.S. do "Skąd wiesz po jakiej trasie leciał samolot?" https://www.youtube.com/watch?v=DoXEu-KgCco

M N

@Fizyk-od-czapy Witam, czy możesz w wolnym czasie wykonać symulacje (globe, flat, z i bez refrakcji) dla tych 2 moich screenów z tolanka, które tak ubodły Maciusia? Chodzi głównie o lokalizację San Luis Rio. Z góry dzięki.

Maciej

@jakubcjusz napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

@Maciej napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Po drugie zakrzywienie (widocznego horyzontu) nie ma żadnego rozstrzygającego znaczenia w kwestii kształtu powierzchni ziemi.

No tak, zapomniałem. Jedyne co jest rozstrzygające w kwestii kształtu ziemi, to Twoje obserwacje Te są zawsze poprawne, nigdy się nie mylisz i nikt nie widzi tego co Ty

Krzywizna horyzontu widocznej powierzchni ziemi MUSI wystąpić w realnym świecie, czyli na płaskiej ziemi jeżeli tylko spełnione są dwa warunki:
1.nie ma widoczności powierzchni ziemi „w nieskończoność”
2 odległość do horyzontu ( widocznej powierzchni ziemi) nie jest dana wzorem (jest różna od) x=d/cos(alfa). Gdzie d- odległość do ww horyzontu w centrum obrazu, alfa- kąt od centrum obrazu do miejsca gdzie określamy x , czyli tę odległość (jw)

Ad1 zachodzi zawsze w realnym świecie: w powietrzu nie da się widzieć „w nieskończoność” ( to medium o określonej przeziernosci a nie próżnia oraz działa refrakcja)
Ad 2- zachodzi z zasady, bo czemu warunki optyczne miałyby się układać wg tego wzoru?

Zatem krzywizna horyzontu widocznej powierzchni musi wystąpić co najmniej z zasady (jw), w realnym świecie, czyli na płaskiej ziemi. To oczywistość dla kogoś kto używa rozumu.

jakubcjusz

@Maciej napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

(jest różna od) x=d/cos(alfa).

Nic nie rozumiem z tego bełkotu. Na forum jest składnia Texa, gdzie możesz tworzyć wzory jak człowiek. Napisz jeszcze raz swoje wzory tak, żeby były czytelne.

Przykład: $\sqrt{2}$

M N

@Maciej Maciuś, obejrzałeś już całość https://www.youtube.com/watch?v=DoXEu-KgCco , czy ci szatan lokalnie elektromagnetyzm wyłączył... w centralnym układzie nerwowym i wzoru na magiczną refrakcję do góry się nie doczekamy ?

Maciej

@jakubcjusz a ja myślę, że łatwo zrozumieć to co napisałem. Nawet bez „ składni Texa”. Masz jakieś inne zastrzeżenia niż składnia?

ZJ

@jakubcjusz napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

(jest różna od) x=d/cos(alfa).

Ja nie rozumiem. Napisz czym dla Ciebie jest d i co pomiędzy czym jest ten kąt alfa

Tomasz Middle

@Maciej napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Zatem krzywizna horyzontu widocznej powierzchni musi wystąpić co najmniej z zasady (jw), w realnym świecie, czyli na płaskiej ziemi. To oczywistość dla kogoś kto używa rozumu.

Oczywistym jest że krzywizna horyzontu musi wystąpić na kulistej ziemi. To wynika wprost z modelu. Nawet można obliczyć wartość. Co wtedy gdy jakiś płaski osioł dostrzeże krzywiznę horyzontu? To proste, napisze że na płaskim też musi wystąpić. I problem "z głowy".
Tylko dlaczego wielu fanatyków naleśnika (w tym cały kościół Dubaya z ministrantem mareczkiem) twierdzą że jest prosty?
To oczywiście pytanie retoryczne, większość naleśnikarzy to kompletni idioci.

M N

@Tomasz-Middle Cytując Maciusia: "2 odległość do horyzontu ( widocznej powierzchni ziemi) nie jest dana wzorem (jest różna od) x=d/cos(alfa). Gdzie d- odległość do ww horyzontu w centrum obrazu, alfa- kąt od centrum obrazu do miejsca gdzie określamy x , czyli tę odległość (jw)"... hmmm, "NIE JEST DANA WZOREM"... jak dla mnie to Maciuś wyraźnie swierdził, że nie jest to wzór na odległość do urojonego horyzontu na magicznym naleśniku... tym bardziej, że nie uwzględnia wys. obserwatora... no chyba, że ma ją określać "cos(alfa)" od centrum obrazu... tylko jakiego obrazu... Czyżby chciał określać ten kąt na zdjęciu?

Tomasz Middle

@M-N pytanie do płaskich powinno brzmieć: "czym jest horyzont na płaskiej ziemi?"
Bo zdaje się że zawsze, bez względu na wysokość obserwatora, powinno to być "rozmazane coś".
A jak wiadomo, nie jest

Maciej

@Tomasz-Middle
Horyzont jest to granicą widocznej powierzchni ziemi (lub morza, gdy patrzymy na morze). A jaka inna może być definicja horyzontu?
Definicja ta może być stosowana dla "dowolnej ziemi" czyli niezależnie od kształtu ziemi, zgadza się?
Prostym językiem horyzont jest " granicą ziemi( morza) i nieba" na widzianym ( przez oko/ obiektyw) obrazie (podczas oglądania świata). Bo na dole jest ziemia, u góry niebo: patrz elementarna obserwacja dnia codziennego, wielokrotnie powtórzona przez wszystkich ludzi i to wielu epok, aż do chwili obecnej.
Horyzont jest to więc widziana granicą nieba i ziemi/morza ( na obrazie). {Tu jest problem jeśli chodzi o granicę morza. Bo przy oglądaniu oceanu/morza w spektrum widzialnym z dużych wysokości, np samolotowych ta granica staje się praktycznie niewidoczna, ale to nic dziwnego. Na dole woda, ocean, u góry też woda, czyli wody nieba, nad sklepieniem, więc nic dziwnego że nie widać wyraźnie tej granicy. Lecąc samolotem nad oceanem jest bardzo charakterystyczne, że w spektrum widzialnym ciężko dostrzec horyzont, czyli tę granicę. Na dole niebiesko, u góry też niebiesko, bo na dole woda oceanu, a u góry też woda oceanu nieba, czyli woda nad sklepieniem, a odległości dalekie, bo patrzymy z góry}
Skoro wiadomo co to horyzont, to teraz co to jest odległość do horyzontu? Jak to wynika z definicji jest to odległość oka do tej granicy. W realnym świecie, czyli na płaskiej ziemi ta odległość zależy najczęściej od warunków optycznych, bo ludzie najczęściej znajdują się NIE w pobliżu krańców ziemi, z zasady w dużej odległości od krańców. Zależy więc najczęściej ta odległość od przezierności powietrza i od refrakcji. Od przezierności powietrza, bo gdyby " usunąć refrakcję" czyli gdyby światlo biegło po idealnej prostej, to i tak nie dałoby się " widzieć w nieskończoność", bo medium jakim jest powietrze nie ma nieskończonej przezierności, ale jest to przecież (powietrze) mniej lub bardziej " rozcieńczona mgła". Mglistość powietrza najlepiej ujawnia się przy dużych odległosciach, gdy warstwa powietrza przez którą jest zmuszony "przebijać się wzrok" ( czyli biec promień światła) sięga setek km i więcej. Doskonale widać mglistość powietrza patrząc z samolotu, nawet w piękny, bezchmurny, "klarowny dzień". Bo wielkie odległości, bo gruba warstwa powietrza.
Po drugie zależy odległość do horyzontu także i od refrakcji. Bo gdyby nawet powietrze było "nieskończenie przezierne", to i tak wskutek zagięcia promienia światła w górę dałoby się widzieć tylko część płaskiej powierzchni, np powierzchni oceanu To oczywistość przy zagięciu promieni w górę, czyli tak jak to jest standardowo w realnym świecie. Najlepiej widać ten fakt oglądając powierzchnię wody oceanu/morza/dużego jeziora z niskich wysokości, np stojąc na plaży i patrząc przez teleobiektyw/lunetę. Od pewnego miejsca część powierzchni morza jest " odcięta" przez refrakcję. To, że przez refrakcję a nie z powodu " krzywizny morza" to po prostu z zasady widać ( przez lunetę). Bo widać charakterystyczne efekty refrakcji: efekt " lustra", efekt " wiszenia w powietrzu" (obiektu przy horyzoncie), cze efekt odbić. Zdarza się także czasem, że refrakcja jest bardzo bardzo mała. I wtedy obraz upodabnia się do tego jak rzeczy byłyby widziane na płaskim, przy prostoliniowym torze swiatła ,czyli widać wtedy bardzo bardzo daleko, dużo poza urojony " horyzont ziemi kuli". A widoczność gubi się z powodu efektu " mglistości powietrza" (czyli braku nieskończonej przezierności powietrza) LUB z powodu ograniczonej zdolności rozdzielczej oka ( nawet uzbrojonego w teleobiektyw, bo nawet takie oko ma ograniczoną a nie nieskończoną rozdzielczość). I tu doszliśmy do trzeciego czynnika od którego zależy odległość do horyzontu, czyli do zdolności rozdzielczej przyrządu, czyli oka lub oka uzbrojonego.
Nie ma natomiast żadnej " kuli ziemskiej" . Dlatego odległość do horyzontu jest niemal zawsze różna od "odległości globusowej" czyli tej wyliczonej w oparciu o geometrię kuli ( w tym owej urojonej " kuli ziemskiej o promieniu ok 6371-6378 km).
O czym kuloziemcy boleśnie się przekonują na codzień i z powodu czego (czyli tego że z zasady " widać za daleko") muszą dokonywać akrobacji umysłowych i korekt za pomocą swego urojonego, także fałszywego "modelu refrakcji". "Łatają dziurawe dziurawym". Dlatego upadek tych urojeń (kuloziemstwa) będzie straszny, kosmicznie wielki.
Ponieważ:

Prawdziwy horyzont, w realnym czyli płaskim świecie JEST TYM CZYM OPISAŁEM.

Maciej

@Tomasz-Middle napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

@M-N pytanie do płaskich powinno brzmieć: "czym jest horyzont na płaskiej ziemi?"
Bo zdaje się że zawsze, bez względu na wysokość obserwatora, powinno to być "rozmazane coś".
A jak wiadomo, nie jest

Nie, nieprawda że " zawsze powinno być rozmazane" . Bo np z uwagi na efekt perspektywy, zwłaszcza przy niskich wysokościach może być całkiem ostre. Nie wspominając już o refrakcji, która z zasady "ostro odcina widoczność".

Maciej

@M-N napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Gdzie d- odległość do ww horyzontu w centrum obrazu, alfa- kąt od centrum obrazu do miejsca gdzie określamy x , czyli tę odległość (jw)"... hmmm, "NIE JEST DANA WZOREM"... jak dla mnie to Maciuś wyraźnie swierdził,

Jeśli odległość(z jakichś powodów) układałaby się według tego wzoru, to wtedy widziany horyzont jest prosty.
A jeśli się nie układa (co jest z zasady, bo dlaczego miałaby się układać akurat wg. tego wzoru?), to horyzont na płaskim jest widziany jako zakrzywiony, czyli tak jak to jest z zasady.

M N

@Maciej Najpierw, idioto, dokładnie wyjaśnij na jakim "obrazie" określasz ten kąt alfa.

Maciej

@Tomasz-Middle napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Co wtedy gdy jakiś płaski osioł dostrzeże krzywiznę horyzontu? To proste, napisze że na płaskim też musi wystąpić. I problem "z głowy".

To oczywiste, że nad płaskim horyzont z zasady musi być zakrzywiony. Ponieważ: nie istnieje "widoczność w nieskończoność". A skoro nie istnieje => widzimy tylko pewien wycinek płaskiej ziemi (płaskiej powierzchni morza), wycinek oddalony od oka o pewną odległość x mniejszą od lub równą odległości maksymalnej (równej maksymalnemu zasięgowi widoczności).
Gdyby:

powierzchnia (płaska ziemia) była nieskończona
przezierność powietrza była nieskończona
nie było refrakcji (zaginającej promień ku górze)
było pełne i wystarczająco mocne oświetlenie całej powierzchni ziemi,
to wtedy widzielibyśmy zawsze płaski horyzont, który byłby "w nieskończoności" (linia zbiegu w nieskończoności).
Ad 1.
Gdyby powierzchnia ziemi nie była nieskończona , to wtedy (spełnione pozostałe warunki) widzielibyśmy horyzont będący krańcem ziemi (oczywiście rozważam przypadki, że góry nie zasłaniają lub coś innego nie zasłania)
Ponieważ jednak warunki 2 i 3 nie są spełnione w realnym świecie (z uwagi na własności powietrza) [punkt 4 też nie jest spełniony, bo mamy granicę dzień/noc, ale rozważajmy jakby był spełniony], to jest oczywistym, że horyzont musi być mniej lub bardziej zakrzywiony, bo widzimy nie całość powierzchni, ale tylko wycinek do odległości równej odległości maksymalnej widoczności.
Przy założeniu (upraszczając), że sytuacja jest symetryczna w każdym kierunku patrzenia => widzimy KOŁO.
A patrząc na koło z góry widzimy krzywiznę krawędzi koła. Patrz okrągły stół. Sfotografuj dość duży okrągły stół znad jego środka, np. z wysokości 1 cm i zobaczysz "krzywiznę horyzontu", czyli krzywiznę krawędzi stołu.
Nawet jeśli krzywizna horyzontu byłaby mała, to i tak "po ściśnięciu i powiększeniu" najczęściej będzie zauważalna.
Ja już to kiedyś wam wszystko tłumaczyłem, na jakimś forum z którego mnie wyrzucono. Ale wiadomo, wam można tłumaczyć, a wy tak jakby wam nikt nic nie powiedział, ale nadal trwacie przy swoich błędach.

Zostały mi schematy z tamtego.

https://i.imgur.com/rN9ya2E.png
https://i.imgur.com/BX0aH72.png
https://i.imgur.com/nUuym9g.png
https://i.imgur.com/lKiQN6R.png
https://i.imgur.com/tMwVqHC.png
https://i.imgur.com/USHazqz.png

Co do ostatniego obrazka: z daleka nie widać krzywizny, ale gdyby "ścisnąć i powiększyć", to pewnie by wyszła.
I jeszcze jeden schemat:

https://i.imgur.com/TqAD00T.png

@Tomasz-Middle napisał w Wyzwanie Macieja - analiza obserwacji Zatoki Kalifornijskiej autorstwa JTolana:

Tylko dlaczego wielu fanatyków naleśnika (w tym cały kościół Dubaya z ministrantem mareczkiem) twierdzą że jest prosty?

Bo nie myślą. Ale jest o wiele ciekawsze pytanie:
Skoro wy jesteście tacy "mądrzy i inteligentni" to dlaczego wy nie rozumiecie, że krzywizna horyzontu niczego w kwestii kształtu ziemi rozstrzygać nie może?
I jest pytanie:
Dlaczego trzeba wam tłumaczyć proste i oczywiste, skoroście "tacy inteligentni"?

Krzywizna horyzontu ma niewielkie znaczenie, nie można na jej podstawie niczego rozstrzygnąć (w kwestii czy kula, czy płaskie).
Ale co innego krzywizna powierzchni, sferyczność powierzchni !
[Krzywy horyzont nie zawsze świadczy o sferyczności powierzchni, patrz moje tłumaczenia, patrz "okrągły płaski stół" sfotografowany z wys. 1 cm nad środkiem].

Jest co najmniej kilka powodów dlaczego krzywizna horyzontu może być widoczna nad płaskim ( 1. moje tłumaczenie powyższe 2. własności obiektywu 3. własności okienka samolotu- niektóre okienka zakrzywiają, wiem, bo latałem bardzo dużo!).
Ale nie ma ani jednego powodu dla którego (dotyczy obserwacji z samolotu, w podczerwieni) to co na "kuli ziemskiej" musiałoby być schowane z powodu SFERYCZNOŚCI POWIERZCHNI miałoby być widoczne na na zdjęciu (np. JTolana)!

Analiza GŁĘBI jest w kwestii kształtu powierzchni ziemi ważniejsza niż analiza horyzontu

Pomijam kwestię, że (urojoną) "sferyczność kuli ziemskiej" byłoby po prostu widać gołym okiem już z wysokości samolotowych.[ Nie, nie chodzi o "krzywiznę horyzontu", ale o sferyczność powierzchni!]
A nie widać. Widać, że jest płaska. Jasno to widać z samolotu, gdy się ogląda w podczerwieni. Płaska jak naleśnik, jak to wy szydzicie.

Maciej

@M-N
Wszystko jest tak jasno opisane (słowami), że można wiedzieć. Chyba, że się nie rozumie słowa pisanego.

https://i.imgur.com/TqAD00T.png

Obejrzyj obrazek i porównaj to, co wcześniej napisałem słowem.
Czy trzeba było obrazka?

[Obrazek jest o kilka lat wcześniejszy, więc symbole we wzorze się nie powtarzają, ale SENS JEST NIEZMIENIONY, istota jest ta sama]

M N

@Maciej Powtórzę, bo jak widać nawet na proste pytanie nie jesteś w stanie zwięźle i zrozumiale odpowiedzieć: na jakim "obrazie" określasz ten kąt alfa?